İpekli Dokumalar, Bursa, İstanbul, Hatay, İzmir ili Tire ve Ödemiş ilçeleri, Amasya ve Diyarbakır başta olmak üzere, Anadolu’da ipekböceği yetiştiriciliği yapılan yerler ve onlara yakın bölgelerde dokunmuştur. Anadolu Selçuklu Devleti ve Bizans İmparatorluğu’na komşu olması nedeniyle ipek dokumacılığı, Osmanlı İmparatorluğu’nda gelişerek devam ettirilmiştir. 16-17. yüzyılda, Osmanlı İmparatorluğu’nun Klasik döneminde ipekli dokumacılık daha da ilerlemiştir. 16. yüzyıl ortasına doğru, İstanbul’da Osmanlı Sarayı’nın gereksinimini karşılayan ipekli dokuma atölyeleri kurularak geliştirilmiş, dönemin sanat anlayışına ve nakkaşlar tarafından hazırlanan desenlerde ipekli dokumalar dokunmuş, dokumacılıkla ilgili devlet kayıtları tutulmuş, altın ve gümüş gibi değerli metallerin de kullanılması nedeniyle dokumacılığın her aşaması kontrol edilmiştir. 17. yüzyıl Osmanlı İmparatorluğu’nun ihraç ürünleri arasında Osmanlı dokumalarının önemli ihraç ürünleri arasına girdiği gümrük defterlerinin kayıtlarından anlaşılmaktadır.
İpekli Dokumalar, çözgü ve atkı ipliklerinde ipek kullanılarak bezayağı, dimi atlas gibi temel dokuma örgüleri ile desensiz olarak dokunmuştur. Yemeni olarak kullanılacak örneklerde bezayağı dokuma örgüsü kullanılmıştır. Dokumalarda krem, mavi, mor, kırmızı, güvezi, sarı, turuncu, yeşil, kahverengi ve siyah gibi renkler kullanılmıştır.
Yemeniler, Türk kültüründe önemli bir giyim öğesi olmuş, kadın ve erkekler tarafından kullanılmıştır. Beylerbeyi Sabancı Olgunlaşma Enstitüsü Müzesi’nde korunan yemeni örnekleri krem,yeşil ve turuncu renklerdedir ve çevreleri iğne oyası ile süslenmiştir.